m.
(1) Nue, ensemble des nuages qui couvrent le ciel. (?) cf. neñv (?).
●(17--) TE 13. ol en deur dastumét én æbr, e gouéhas ar en doar guet un hærr blaouahus.
●(1818) HJC 181-182. Idant en noz hui e lare : Arhoah i vo caër, car hru ë enn aêüe ; ha de vitin hui e lare : Hiniue i vo broulliard, car en aêüe e zo trouble ha disliuet. Hui en hum anaüe enta doh er mercheu ag enn aêüe ha n'èlet quet en hum anaoet inn amzer de zonet ?
(2) Ciel.
●(1790) MG 347. en drougsperedeu, péré-zou stréàuét én aibr, revè S. Paul. ●(17--) VO 22. ne uélemb mui meid en aibr hac er mor. ●(17--) TE 13. en einèt e oai én æbr.
●(1849) LLB 1232. Hag é neijant én evr avel en darondel. ●(1856) VNA 104. On ne voit ni ciel ni terre, tr. «Ne huéler nac aibr na doar.»
(3) Nuage.
●(c.1718) CHal.ms iii. quand il y a plusieurs nuees, on dit Ebr', Ebreu.
(4) En ebr ag an amzer : dans l'air, le ciel.
●(1849) LLB 463. E saw ur beutren dû én evr ag en amzer. ●(1856) GRD 301. ol er péh e zou ér mor, én aibr ag en amzér. ●(1897) EST 67. É saù ur front ken huek én évr ag en amzér !
●(1902) LZBg Gwengolo 226. e huélér en doar èl ur voul saùet én èbr ag en amzér. ●(1913) AVIE xi. ean é um saù ihuélan rah èn èbr ag en amzèr. ●(1925) IZID 11. Ou guélet [er brañni] é punein én ébr ag en amzér.