adj.
(1) Durc'haet da (+ subst.) : exposé au.
●(1907) VBFV.bf 19b. durheit, part. tr. «tourné.» ●(1909) SPON 24. ar lein er mañné du-zé, durheit d'er seih aùel. ●(1931) GUBI 56. Ti en Intron (…) / Ar en deval é ma saùet / Durheit d'en dias. ●(1942) DHKN 113. én ur hreu distér, / Durheit d'er glaù, d'er seih amzér.
(2) Durc'haet ouzh (+ subst.) : exposé au, tourné vers.
●(1831) RDU 198. durreit doh en hani e ya d'er gusquein, tr. «se tourant vers la personne qu'il va vêtir.»
●(1907) VBFV.bf 19b. durheit doh er hreisté, tr. «tourné au midi.»
(3) Durc'haet da gavout : tourné vers.
●(1958) BRUD 4/92. éma durheit hé 'fenn de gavouid en oéled.