m. –ioù
(1) Noircissure.
●(17--) VO 75. sèl sclærroh é hùélamb én ur miloër en duadur e vai ar hur face.
●(1838) OVD 52. en tacheu hag en duadur e vé ar hur face. ●(1856) GRD 71. Hà gortoz e hrér bet en trenoz eit lemel en duadur e huélér ar er face ?
●(1931) VALL 497a. Noircissure, tr. «duadur m.»
(2) Noirceur.
●(1744) L'Arm 253b. Noirceur, tr. «Dùadurr.. reu. m.»
(3) Noir de fumée.
●(1934) BRUS 243. Du noir de fumée, tr. «duadur.»
(4) sens fig. Calomnie.
●(1927) GERI.Ern 124. duadur m., tr. «calomnie.» ●(1931) VALL 92a. Calomnie, tr. «duadur m.»