v.
I. V. tr. d.
(1) Faire tomber.
●(18--) KTB.ms 14 p 8. Heman a diskare hag a druille holl, taol-ha-taol. ●(1949) KROB 12/12. o truilha ar paotr Cheun.
(2) Bredouiller.
●(1867) FHB 121/132b. pa n'helle mui nemet druilla chapeledou. ●(1868) KMM 49. en em lacaat, dre galz a boan, da zruilla un Ave Maria bennac. ●(1870) FHB 304/340a. ato o truilla salmou.
(3) Brouiller.
●(1872) ROU 76b. Brouiller, tr. «Druilla.»
(4) (?) Esquisser (?).
●(1913) FHAB C'hwevrer 40. Jakob a skrabas e benn hag a zrulhas eun tam sin ar groaz.
(5) Découper.
●(1659) SCger 145b. druilla, tr. «decouper.»
(6) Attacher en paquets.
●(1962) EGRH I 73. druilhañ v., tr. « attacher en paquets. »
II. V. intr. (agriculture) = (?) S'embrouiller, s'emmêler (?).
●(1907) BOBL 05 janvier 119/2e. An hada dre rengennou a lez an ear da vond etouez an had, ar plouz a zeu krenvoc'h ha dre-ze na druill ket.
III. V. pron. réfl. En em zruilhañ : s'embrouiller.
●(1925) FHAB Genver 18. Eun hevelep goulenn a oa nevez evidoc'h, ha n'oun ket souezet ho pefe en em zruilhet ganti.