m. –où
I.
(1) Diable, démon.
●(1576) H 3. dren quic dren bet dren droucsperedou, tr. « by the flesh, by the worls, by the evil spirits. »
●(1659) SCger 44a. diable, tr. «droucsperet.» ●(1688) DOctrinal 140/10. Adiu eta, adiu, va tat. / Mont à ra d'an tan gant hunat, / En Infern é vizin cernet, / Bemdez, bemnos, da veza losquet, / An drouc-speret am goall tretto, / Quicq ha croc'hen em dispenno. ●(1727) HB 2. tentation an droucsperet. ●(1732) GReg 265b. Demon, esprit malin, tr. «Drouc-spered. p. drouc-sperejou.» ●(1761) HBrezonec prefaç [2]. ec’hobtenont digant Doue an nerz da drec’hi ar c’hic, ar bet, hac an drouc-Speret.
●(1863) GOM 175. da antreteni ar scanvadurez ha da rei lec’h hac occasion da dentationou an droug-spered. ●(1877) BSA 44. Lucifer hac an drouc-sperejou. ●(1877) EKG I 70. mez mar d’hoc’h digaset gant an drouk-spered, aman ne vezo truez ebed ouzoc’h. ●(1880) SAB 125. an dud clanv pe goall gemered gant an droug-spered.
●(1900) MSJO 177. an drouk-sperejou. ●(1907) PERS 160. ar vech kenta ma teuaz an drouk-spered var he dro.
(2) Priñs an drouksperedoù : surnom du diable.
●(1857) AVImaheu 32. Mæs er Pharisiénèd e laré : Dré bréns en droug-sperèdeu ean e cass quit en droug-sperèdeu.
II. Poaniañ evel an droukspered : travailler dur, avec acharnement.
●(1928) TAPO 8. Mont a-hont, dont aman, redet a gleiz hag a zehou ha poania evel an drouk-spered.