droukchañsusadj.
(1) Qui porte malchance, malheur.
●(1967) BAHE 52/46. ’Oa ket mat, eme ar re gozh, dispenn ar (lire : an) neizhioù-piged re dost d’an ti. Se ’oa droukchañsus.
(2) Malchanceux.
●(1962) EGRH I 72. droukchañsus a., tr. « malchanceux. »