adj.
I. Attr./Épith.
A. (en plt de qqn)
(1) Farfelu.
●(1910) MAKE 49. Ne fell ket d'in, tamm ebet, lavaret eo droch kement den a zo war-dro Beg ar Raz. ●55. Kaper droch, droch ken a ree flao ! ●(1943) FHAB Meurzh/Ebrel 269. Droch (en bigoudennie) = tête légère.
(2) En em lakaat droch : se mettre ridicule.
●(1936) IVGA 303. an Andro koz o'n em lakaat droch, ken seo e vo, ar papabig «charl», gant e benndolog bihan. ●(1938) SAV 9/37. N'eo ket dao en em lakaat droch evit diskouez n'hon eus ket aon.
B. (en plt de qqc.) Farfelu, saugrenu.
●(1955) STBJ 59. eur c'hiz droch nevez-deuet. ●70. eur zon droch. ●164. ne veze grik ebet morse eus an taoliou droch-se.
II. Adv.
(1) Adv. Ridiculement.
●(1955) STBJ 177. gwisket droch.
(2) Adv. intens. Très.
●(1973) SKVT II 101. Laouen-droch ar Veig o vont skoaz-ouzh-skoaz gant e genderv bras.