v.
(1) V. intr. Être épouvanté.
●(1821) SST 46. en ol e drehias. ●57. ol er bet e drehiou doh er guélet.
(2) V. tr. d. Épouvanter.
●(1821) SST 50. ur splander e drehias er soudardet e ouai doh er gouarn. ●57. mercheu eahus, peré e drehiou en dut. ●(1839) BESquil 54. Er honzeu-zé en trehias. ●(1861) BSJ 254. treihiet guet er scont.
●(1922) EOVD 235. hanval é doh ur gohann é houpal eit terhiein en éned aral. ●(1925) SFKH 32. Drehet get en eun. ●(1934) BRUS 63. Epouvanter, tr. «tréhiein.»