f.
I.
(1) Crainte.
●(1530) J p. 96a. Da em avancc hep dougancc gour, tr. «marche en avant sans crainte de personne.»
●(1659) SCger 145b. dougeancç, tr. «crainte.» ●(1710) IN I 93. an doujans rac droulanç Doue. ●(1732) GReg 231a. Crainte raisonnable, tr. «Dougeançz.» ●La crainte de Dieu, tr. «Dougeançz Douë.» ●(1744) L'Arm 15a. Appréhension, tr. «Dougeance. f.» ●(1790) MG 317. Chetui un doujance péhani ne fehai quet croguein ém speret. ●(1792) CAg 122. O dé santel, em zenn ag en doujance !
●(1849) LLB 645. Des enta hemb doujans. ●(1854) PSA I 254. é zougeance hag é scont e ya ar hoahat. ●(1857) GUG 155. Tud eunus, tud lan a zougeance. ●(1861) BELeu 110. én ur boén, én un tourmant, én un dougeance benac. ●(1862) JKS 325. hor c'henderc'hel a ra [ar c'hras] e gwir zoujans Doue. ●(1876) TDE.BF 168a. Doujañs, tr. «Crainte respectueuse.»
(2) Respect.
●(1621) Mc 68. Ma Doue Angrauit hoz douigancc voar ma quic.
●(1860) BAL 178. An Elez, emeza, a zo e doujans dirag an ini ma comzan ama outa. ●(1876) TDE.BF 168a. Doujañs, tr. «respect.» ●(1882) BAR 217. d'an ano a Vari e stouent o fenn gant doujanz.
●(1910) MBJL 102. e felle d'in kinnig d'ean ma gourc'hemenno a zoujans. ●(1912) MMKE 87. gant doujans vras.
II. [en locution]
(1) Bezañ doujañs da ub. : craindre qqn.
●(1921) PGAZ 15. Prount oa evel an tan ha doujans a ioa d'ezhan, dre ma z'oa pounner e zourn ha kaled he daol.
(2) Dougen doujañs da : manifester du respect à.
●(1878) EKG II 184. er broiou paian evel er broiou kristen, e touger doujanz d'ar maro.