v.
I. V. tr. d.
(1) Terrasser, jeter (qqn) à terre.
●(1659) SCger 10a. aterrer, tr. «douara.» ●117b. terrasser, tr. «douara.» ●(1732) GReg 137a-b. Jetter quelqu'un sur le carreau, tr. «Doüara ur re.»
●(1872) ROU 105b. D'un mot il le terrassa, tr. «Gant ur g'er en douaras.» ●(1877) EKG I 288. hag ac'hano e touarent ac'hanomp evel enn eur c'hoari. ●(1878) EKG II 102. em biche douaret Canclaux hag he zoudarded. ●(1880) SAB 215. o douaras eno gant ur gomz.
●(1925) BUAZmadeg 68. met int-hi a oue douaret gant eur sklerijen skeduz. ●(1958) BLBR 111/14. Douaret em-oa daou pe dri ganfart brudet evid o nerz.
(2) Enterrer, inhumer.
●(1903) BTAH 106. Ama oun bet douaret. ●(1908) PIGO II 143. Ar c'horfou-man a zo da douari. ●(1912) LZBl Genver 309. a boan ma 'vez kavet tud da zouara ar c'horf maro... ●(1929) FHAB Meurzh 103. koueriaded o touara eur marc'h maro.
►[empl. comme subst.]
●(1848) SBI II 210. douarin ma fried !... tr. «enterrer ma femme !...» ●(18--) EER 27. Archant ann truajo a baë ho douari.
●(1924) LZMR 16. Ar re a oa digouezet kelou ar maro beteg enno – n'ouzoun ket penaos – a oa deuet d'an douara.
(3) sens fig. Terrasser, vaincre.
●(1880) SAB 215. goude douara gant ur gomz un arme Iuzevien.
●(1925) BUAZmadeg 345. douara a reaz ar Zaozon var dachen emgann Patay.
(4) (marine) Débarquer.
●(1923) DIHU 148/343. Dihuennet e oè bet doarein er Prins ér gér-sé. (...) dihuennet dohton a zoarein é brizonour. ●(1954) VAZA 90. Bev ’oa c’hoazh hor c’heneil pa zouaras ar C’hleber e Dakar.
(5) (agriculture) =
●(1857) CBF 105. Douara ann teil, tr. «Couvrir le fumier.»
(6) (agriculture) Buter, rechausser.
●(1723) CHal 67. Douarein er gué, tr. «Réchausser les arbres.»
●(1849) LLB 381. aveid hi doarat [hou kuneheg] skarhet hoah en anteu.
●(1908) PIGO ii 32. eun toullad pato 'zo chomet du-ze da zouari en Park-ar-Balan. ●(1925) DIHU 168/284. Surhoalh é hellet lakat irvin penneu émesk hous avaleu-doar. Hadet hous irvin, tenaù un tammig, érauk doarein hous avaleu-doar. (...) Er lézeu en devo kellidet ha hui ou laho é toarein hous avaleu-doar. ●(1925) FHAB Ebrel 138. ne vezo ket brevet ho korf o touara ar patatez.
II. V. intr.
(1) (marine) Débarquer, atterrir.
●(1732) GReg 61a. Atterrir, prendre terre, revenant de la mer, tr. «Doüara.» ●245b. Debarquer, prendre terre, tr. «Doüara.» ●739b. Aborder à un port, tr. «Doüara ên ur porz.» ●917a. Prendre terre, aborder, tr. «Doüara. pr. doüaret.» ●(1744) L'Arm 20a. Atterrir, tr. «Doarein.»
●(1849) LLB 646. doaramb er porh tostan.
●(1911) BUAZperrot 527. douara reas en aber Gwioul, e Breiz-Uhel, var dro ar bloaz 548. ●(1925) BUAZmadeg 162. Paol a zentaz, hag a zouaraz gant he dud e Pors-Paol, etre Lambaol ha Plouarzel. ●171. e treuzas ar mor Mediteranee, hag e touaraz en Itali. ●616. e oa sant Brevaler gant sant Sezny pa zouaraz ar vag.
(2) (aviation) Atterrir.
●(1920) MVRO 40/1a. An adjudant Bernard a zisklerias (…) e c'houitas ar motor, hag e oue red d'ezo douara war an taez (lire : traez).
(3) (en plt des animaux) Se terrer.
●(c.1718) CHal.ms i. Voila un chien qui terre bien, tr. «doüarein ara mat er c'hi man.» ●(1732) GReg 918a. Le Renard s'est terré, tr. «Doüaret èn deus al loüarn.»