adj.
I. (en plt de qqn, d'un animal)
(1) Trapu, râblé.
●(1964) LLMM 107/431. en-dro d'e gorf topez. ●(1983) PABE 25. (Berrien) dopos, tr. «individu petit, gros et râblé. cf. topez lourdaud.»
(2) Qui a la démarche lourde, pesante.
●(1924) NFLO. lourdaud dans démarche, tr. «topez.» ●(1955) STBJ 207. Laosket e voe ganto [ar gwayed] an dilhad-se ken a zeuas plu dezo en-dro ha farsus-tre e voent da welout e-giz-se, landramus ha dopes, o teuzi ar vourc'h e prosesion.
II. (en plt de qqc.) D'allure grossière, massive.
●(1941) SAV 19/39. traou dopes ha linennet gros. ●(1941) SAV 22/27. (Pleiben...) Dopes, ano gwan. Neuziet gros ha pounner. Sk : Dilhad dopes a oa gantañ war e gein. Gwall-zopes e kavan ar skudell-mañ. ●(1943) SAV 27/82. E skoaz ar santezig koant-se, nevez lakaet en iliz, e oa ar paour kaez sent-all dopes ha gros, pounner ha diseven. ●(1957) BRUD 2/35. an iliz dopez. ●(1955) STBJ 10. bourc'h Komanna gant he zour bras, rust ha dopes he neuz. ●(1962) GERV 14. diou skabell dopes. ●56. un daolig dopes.