adj.
(1) Dû.
●(c.1500) Cb 68b. g. debuz. b. dleet.
●(1904) DBFV 43a. deliet part., tr. «dû, obligatoire.» ●(1922) FHAB Gouere 222. roet d'ezo ar veuleudi dleet. ●(1923) FHAB Gwengolo 357. Petra zo dleetoc'h eget an dra-ze ?
(2) Nécessaire ?
●(1659) SCger 83a. necessaire, tr. «dleet.»
(3) D'ar mare dleet : au moment voulu.
●(1868) KMM 28. Perac ne bedfec'h ket diana d'ar mare dleet.
(4) Evel m'eo dleet : comme il se doit.
●(1928) BREI 58/2b. rak, enfidamdision, bet am eus ma c'houignaoua digant an dud evel m'eo dleet, ar seurt-se !
(5) Evel m'eo dleet : comme il faut.
●(1896) SBW 13. eur c'hristen evel m'eo gleet.
(6) Bezañ dleet bezañ graet udb. : avoir du faire qqc.
●(1996) GRVE 102. Koulskoude oa ket dleet din bezañ deut goude an taol am-eus greet.