v. intr.
(1) Déraisonner.
●(1934) BRUS 56. Déraisonner, tr. «dizatein.» ●(1938) DIHU 321/34. Dizatein-é laret enta (...) é ma mestr er Vretoned de gemér er ieh e blij guellan dehè. ●couv. xi. dizatein : déraisonner.
(2) Délirer sous l'effet de la boisson.
●(1934) BRUS 55. Délirer, tr. «dizatein.» ●(1938) DIHU 328/157. é ti ur voéz mèuéz ha ne hra nameit kañnal ha dizatein a tro en noz. ●(1942) VALLsup 49b. Délirer, tr. «V[annetais] dizatein.»