v. tr. d. Déboutonner.
●(1732) GReg 247b. Deboutonner, tr. «divoutoña. pr. divoutoñet. Van[netois] divouttoneiñ.»
●(1868) FHB 190/268b. Divoutona a ra eta he jileten. ●(1876) TDE.BF 158a. Divoutouna, v. a., tr. «Déboutonner.»
●(1921) FHAB Genver 7. Evit lemmel eur roched pe eun hiviz, divoutonit anezo da genta.