v. tr. d.
(1) Rompre l'échine de qqn.
●(1732) GReg 316a. Rompre l'échine du dos à quelqu'un, l'échiner, tr. «Divella e guein da ur re.»
(2) Assommer.
●(1941) SAV 20/19. (Pleiben...) Divella, verb. Diskara unan-bennak gant eur mestaol pe beza bourouellet dre wall-zarvoud. Sk. : P'edo o vont da skei em eus divellet an den-se gant eun taol-baz. Divellet eo bet en eur goueza diwar eur bern foenn. ●(1958) BRUD 4/81. tra-walh e oa bet ar mestaol he-devoa tapet evid he divella. ●(1960) PETO 73. Hen divello ha diskaro ! ●85. Divella : Assomer, e galleg. ●(1964) ABRO 106. edont o vont da zivellañ ha da ziwadañ ar prizoniad gwenn.