ditirañ / ditiriñ

v.

(1) V. tr. d. Étirer.

●(1849) GBI I 206. Ha titira al lienn-gwenn, tr. «Et à détirer le linge blanc.»

●(1953) BLBR 65/6. O titira he bleo melen. ●(1977) PBDZ 781. (Douarnenez) ditiriñ, tr. «étirer.»

(2) V. intr. =

●(1953) BLBR 65/6. O titir' gant eur grib arc'hant.