Devri

disturiañ

disturiañ

v.

(1) V. tr. d. (marine) Enlever le gouvernail d'un bateau.

(1978) BZNZ 102. (Lilia-Plougernev) Disturiet e veze ar vag ie. Tennet ar stur.

►absol.

(1978) BZNZ 102. (Lilia-Plougernev) Abitud 'n oa da sturiañ ha da zisturiañ.

(2) V. intr. Perdre la direction.

(1867) MGK 58. Bagik ann daou bried, / Gant arne ha gwall vor, o tont da zisturia.

Ce site utilise des cookies pour son fonctionnement.En savoir plus...