adj.
I. Attr./Épith.
(1) Éloigné, écarté.
●(1920) LZBt Here 17. mes a-vec'h distok diouti [diouz al lochen], e koueas d'an douar. ●(1927) LZBt Meurzh 61. eun ti distok diouz ar re all. ●(1962) BAHE 33/49. ur barrez ken distok eus ar c'herioù... ●(1982) TKRH 67. chom e-unan 'n un ti distok diouzh an tiez all.
(2) Disjoint.
●(1868) FHB 174/143a. eur c'hos orig, greet gan plankennou distok.
II. Adv. Sans heurt, sans encombre.
●(1866) SEV x. da gas anezho distok da borz kaer ar zilvidigez.