v. tr. d.
(1) Humecter.
●(1767) ISpour 90. unn dapenn deure de zispelhein é téatt. ●(1790) Ismar 131. eit dispèlhein é dead. ●(17--) TE 125. eit dispealhein ou divès. ●402. eit hé dispealhein.
(2) Étancher.
●(1767) ISpour 107. dispelhein é sehet. ●(1787) BI 154. En Eutru ë zispelhass é sehet. ●204. dispelhein séhet é Væstre.
●(1804) RPF 142. Chugon en Absynthe, eit dispelhein hou sehed.
●(1904) DBFV 60a. dispelhein, v. a., tr. «étancher, apaiser (sa soif).» ●(1941) DIHU 357/233. dispelhein me séhed.