m. –ion Homme glouton, goinfre.
●(1938) SAV 11/11. aze emaout oc'h ober da zislangour. ●(1939) KLDZgwal 39. Dislañgourien villiget ! o c'hortoz petra emaoc'h da vont da gousket gant ho korfad ? ●(1953) BLBR 58-59/4. Dislañgourien a-walh 'zo dre ama. ●(1955) STBJ 185. hag e talc'hent kasoni ouz an dislañgourien. ●(1957) ADBr lxiv 4/456. (An Ospital-Kammfroud) Dislangour Gourmand, goinfre : an tamm dislañgour-ze a zo êt toud an traou mad en e gorv ! (...) eun dislangour a zen.