disklipet

adj. Blessé, écorché.

●(1903) KZVr Du-Kerzu. Kignet en devoa Job e fri, bloñset e dal, disklipet e ziou chot. (d'après KBSA 19). ●(1955) STBJ 86. Ouz gouliou ar re a veze bet disklipet o daoulin oc'h asoupa. ●(1962) BREZ 63/1. Finval a reas he malvennou disklipet ha leun a c'horvenn.