disipl

m. –ed Disciple.

●(1499) Ca 64a. Discipl. g. disciple. ●(c.1500) Cb 63b. [digest] ga. maistre en digeste / ou disciple. b. maistr pe desquebl en digest.

●(1904) DBFV 58a. disipl, m. pl. ed, tr. «disciple.» ●(1931) GUBI 229. en disipled choéjet get Sant Franséz.