disikour

adj. Sans aide, sans secours.

●(1732) GReg 260a. Delaisser, ne point secourir, tr. «lesel ur re disicour.»

●(1893) IAI 198. Doue n'he lezas ket dizer ha dizikour.

●(1900) MSJO 97. morse ne vezo lezet dizikour ganthan.