disglavenn

f. -où Abri de la pluie.

●(1870) FHB 288/215b. eun disheolen pe eun disc'hlaven. ●(1889) ISV 407. an tamig toen pe disc'hlaven a voa a zioc'h an or. ●(1890) MOA 101b. Abri naturel contre la pluie, tr. «disglavenn f.»

●(1909) FHAB C'hwevrer 46. hon disklaven genta. ●(1913) FHAB Ebrel 122. sevel, ar c'henta ar gwella, eun disc'hlaven da C'houel ar Bleun-Brug. ●(1925) FHAB Ebrel 144. mont dindan eun disc'hlavenn enk ha tenval. ●(1935) KANNgwital 387/39. a zioud an disglavenn. ●(1962) EGRH I 63. disglavenn f. -où, tr. « abri contre la pluie. »