disec'het

adj.

(1) Tari.

●(17--) TE 52. ur hoh Punce disséhét.

●(1896) HIS 22. ur puns diséhet.

●(1906) KANngalon Gwengolo 202. eun eienen dizec'het.

(2) Asséché.

●(1838) OVD 281. un doar disséhet.

●(1911) BOBL 29 juillet 344/2d. d'an douarou fall, d'ar iunou dizec'het, d'ar prajou kaleteet.

(3) Desséché.

●(1861) BSJ 87. un dorn disséhet ha mahignet. ●(1869) FHB 228/148a. eun askorn dizec'het a oa ganthan en he zorn.

●(1904) LZBg Meurzh 75. kig diséhet. ●(1907) KANngalon Gouere 446. skourrou dizec'het ha distaget. ●(1907) AVKA 71. Dorn dizec'het. ●(1913) AVIE 73. En dorn diséhet. ●250. Er figézen diséhet.

(4) par ext. (en plt de femmes, de femelles) Dont le lait s'est tari.

●(1877) FHB (3^e série) 37/291a-b. ar mammou dizec'het no deus ken da rei d'ho bugale.