v.
I. V. tr. d.
A.
(1) Décharger (qqn, un animal de qqc.).
●(1659) SCger 40b. decharger, tr. «disamma.» ●(17--) EN 594. ar botred a ja [da] disaman o quesec, tr. «les garçons vont décharger vos chevaux.»
●(1904) DBFV 57b. disammein, v. a., tr. «décharger, débarrasser.» ●(1909) KTLR 183. Ne zounjas tamm dizamma he inkane.
(2) Bezañ disammet diouzh : être soulagé de.
●(1903) MBJJ 18. da vean dizammet da vad euz o fakajo.
(3) Disammañ udb. : se décharger de qqc.
●(1647) Am 541. Disam prest da beach ac en em seach dal, tr. «Décharge-toi vite de ton fardeau et sèche-toi. Tiens !»
●(1860) BAL 78. Euruz an den a c'hall dizamma ar pouez en dalh ama. ●(1867) MGK 107. Eur giez-red a voa tostik da gelina ; / Ne ouie e pe leac'h dizamma he c'hofad.
B. sens fig.
(1) Aider en soulageant.
●(1877) EKG I 113-114. Ia, ia, eme ar c'hrek paour oc'h esa dizamma he fried ; hennez eo ar penn-kaoz euz an oll fallagriez. ●(1877) BSA 201. dizamma an den encrezet ha glac'haret.
●(1907) PERS 84. me ho tiskuizo hag ho tizammo. ●(1932) KANNgwital 358/225. dizamma ar famillou niverus.
(2) Excuser.
●(1911) BUAZperrot 754. da zisamma anezo eus o fec'hejou.
(3) Disammañ e galon : libérer son cœur.
●(1790) MG 7. é han de zisammein me halon.
●(18--) SAQ II 301. e treid an aoter o tizamma hor c'haloun dirak Doue.
●(1907) PERS 213. ma vije anet e rea vad d'ezhan dizamma he galon. ●(1942) DADO 10. Hizio ec’h eo va zro da zizamma va c’halon !
(4) Exonérer.
●(1914) DFBP 134a. exonérer, tr. «dizamma.» ●(1986) PTGN 22. med war dachenn an holen ar re-mañ a zo dizammet diouz ar gwir da baea warnañ. Penaos o deus greet o hont evid paka an dizamm-se ? n'ouzon ket re vad…
II. V. intr.
A.
(1) Se débarrasser de son fardeau.
●(17--) BMa 611. Gortoet on lest da disaman, tr. «Attendez, laissez-nous nous débarrasser.»
●(c.1836) COM II moj. 7. é pé lêch dizamma.
●(1919) BUBR 6/164. Dizamma a reont er-maez dirak toull an nor.
(2) Mettre bas.
●(1836) FLF 9. Eur guiez prest da dreï he chass / Da zisamma a glasqe plaç.
(3) Disammañ diouzh : se débarrasser, se défaire de.
●(1926) FHAB C'hwevrer 64. en eur zizamma diouz eur zac'h pounner.
►sens fig.
●(1906) BOBL 25 août 101/3b. Lanik a neuz lakeet en e benn dizamma deuz e zenved. ●(1913) PRPR 19. mall gantan dizamma deuz eun diskord a botr mar boa.
B. sens fig.
(1) Être plus léger.
●(1878) EKG II 117. Va c'haloun a zizammaz eun tamm.
(2) Se défaire de, abandonner (une responsabilité).
●(1910) ISBR 81. Disam e hras a é garg a dier ér blé 640.
III. V. pron. réfl.
(1) En em zisammañ eus, ag udb. : se défaire de qqc.
●(1843) LZBg 1añ blezad-2l lodenn 82. ne garehen quet hum zisammein a me rangen. ●(1857) LVH 66. hum zissamein dalhmat ar nehou ag ul lodenn ag é garg. ●(1866) FHB 92/313a. ar feiz a zo eur beac'h pounner, eur beac'h a behini e clascont dalc'h mad en em zizamma.
●(1904) LZBg Gouere 152. eit hum zisammein ag er benijen. ●(1910) MBJL 175. en em dizamman deus an tamall. ●(1913) AVIE 227. ret dehé um zisam ag ou madeu. ●(1936) PRBD 99. evit en em zizamma eus ar pec'hed.
(2) Se soulager moralement.
●(1902) PIGO I 29. e anken a greskaz, hag, evit en em zisamman, e rampaz er gleuzen dero. ●(1907) PERS 243. Va mignon, red eo d'eoc'h en em zizamma, ar c'henta ar guella.
(3) S'excuser.
●(1903) MBJJ 14. eur gir, mar plij, 'vid 'n em dizamma.
(4) fam. Se soulager, faire ses besoins.
●(1959) BRUD 7/28. Ar Hreah (…) a oa eet er-mêz d'en em zizamma.
IV. Disamm diwar ar c'herloù : voir kerloù.