v.
(1) V. intr. S'ébouler, s'effondrer.
●(1732) GReg 312b. Ebouler, s'ébouler, tr. «Disac'ha. pr. disac'het.»
●(1876) TDE.BF 160a. Dizac'ha, v. n., tr. «s'écrouler, s'ébouler.» ●(1877) BSA 254. An douar hag ar vein a deu da zizac'ha hag eo interret e beo.
●(1911) SKRS II 117. eur bern douar a zizac'has. ●(1928) BFSA 249. e tizac'has toenn an ti.
(2) V. tr. d. Faire couler (de l'eau stagnante).
●(1868) FHB 204/384a. labourat ar foenneier-ze, digeri caniou evit lacat varnezho an dour a lezont da vont da goll, pe dizac'ha an hini a ra droug dezho ? ●(1872) ROU 104a. Faire couler l'eau stagnante, tr. «dizac'ha an dour.»