m. –où Éboulement.
●(1732) GReg 312b. Eboulement, chûte de terre & de murailles, tr. «Disac'h.» ●Eboulis, tr. «un disac'h. p. disac'hou.»
●(1876) TDE.BF 160a. Dizac'h, s. m., tr. «Brèche à un mur, à une clôture, éboulement.»
●(1927) GERI.Ern 114. dizac'h m., tr. «Brèche, éboulement.» ●(1955) STBJ 76. da denna ar paour kêz jô a-zindan an dizac'h. ●93. war-lerc'h an dizac'h-se.