adj.
(1) Attr./Épith. = rust.
●(1936) IVGA 46. dirukel an tamm anezi. ●(1947) YNVL 33. dirukel a-walc'h. ●(1972) SKVT I 18. ur vouezh a glaske bezañ dirukel.
(2) Adv. Audacieusement, effrontément.
●(1936) IVGA 208. goulenn a reomp labour ha bara, eun tammig bihan re zirukel. ●(1938) WDAP 2/86. o komz dirukel. ●(1973) SKVT II 19. p'en doa kroget dirukel en e vrec'h.