dirouestl

adj. Démêlé.

●(1869) HTC 120. ar re gossa anezho a varne eno ar re ne vije ket dirouestl aoualc'h ho c'huden.

●(1978) BZNZ 22. (Lilia-Plougernev) hag e veze pleget ar gordenn tro-an-dro, hag ar grapinoù a veze dirost.