v. intr. Dirivilat ouzh ub. : être insolent envers qqn.
●(1910) ISBR 261. doh ou hujautal hag é tirivilat dohté a veg ha dré skrideu.
v. intr. Dirivilat ouzh ub. : être insolent envers qqn.
●(1910) ISBR 261. doh ou hujautal hag é tirivilat dohté a veg ha dré skrideu.