dilufr

adj. Terne.

●(1929) GWAL 17/12. Melegan, mentet kaer, daoulagad dilufr d'ezañ. ●(1931) VALL 453b. Mat, tr. «dilufr.» ●(1954) VAZA 45. he daoulagad ken glas, ken bev gwechall, ha bremañ dilufr.