Devri

dilorc'h

dilorc'h

adj.

(1) (en plt de qqn) Humble.

(1912) BUAZpermoal 299. Poellek eo, dilorc'h ha karantezus. ●(1941) FHAB Meurzh/Ebrel 27. Daoust d'ar garg uhel en devoa e oa chomet ken dilorc'h ha ken hegarat.

(2) (en plt d'une habitation) Humble.

(1955) VBRU 109. un toullad kenkizoù dilorc'h a-walc'h.

Ce site utilise des cookies pour son fonctionnement.En savoir plus...