adj.
(1) Inébranlable, inamovible, fixe.
●(1876) TDE.BF 133a. Diloc'h, adj., tr. «Sans bouger.»
●(1911) BUAZperrot 722. ar zent-ze o deus diazezet ar Pologn var garrek diloc'h Iliz Rom. ●(1931) VALL 306b. Fixe, tr. «diloc'h.» ●375a. Immobile, tr. «diloc'h.»
(2) Qui vient de partir.
●(18--) MIL.ms. ha dioc'htu ma voent diloc'h ha dindan gouel ez ejont etrezek ar mor doun (d'après BUBR 20/266).