adj.
(1) Qui n'a pas de lien(s).
●(1732) GReg 261b. Delié, ée, qui n'est pas lié, tr. «dilyam[m].» ●573b. Qui n'est pas attaché, tr. «dilyamm.»
●(1909) FHAB Gwengolo 266. Beza diere a zo eta beza diliamm, dinask, dishual.
(2) sens fig. Libre.
●(1888) SAQ I 37. lod all (…) a zalc'h bepred ho c'halon distag, diliam evit gallout eassoc'h a ze miret ennhi d'ar vertus ar c'henta pazen, ar plas a enor.
●(1910) ISBR 40. er Vreihiz e viùé endro diliam. ●(1922) FHAB Here 293. eur Vreiz diliamm he spered. ●(1929) KANNgwital 316/254. ar Pab a vo hiviziken ken diliamm ha pep roue eus ar bed. ●(1940) DIHU 346/63. hé spered diliam.