v.
I. V. tr. d. Retarder.
●(1903) MBJJ 53. koan a zo bet dilerc'het hirie. ●67-68. Na dalv ket a boan, en gwirione, dilerc'han, 'vit he sellet, kouls koan. ●(1907) BOBL 04 mai 136/3c. An-heuriou da zigerri he (lire : ha) da gloza (…) o abretaat pe o dilerc'ha. ●(1919) KZVr 355 - 21/12/19. Dilerc'hi, tr. «retarder ; evel goulerc'hi.» ●(1920) MVRO 56/1b. dilerc'hia an dihan-labour ac'hann d'eur pennad.
II. V. intr.
(1) S'attarder.
●(1914) MNOTes 173. dilerc'ha, dilerc'hañ, en Léon dilerc'hi s'attarder, rester en arrière. ●(1935) BREI 411/3a. hag o devo mez an dilerc'herien o veza chomet da zilerc'ha.
(2) Ne pas être de son temps, de son époque.
●(1935) KANNgwital 389/55. Na lavarit morse : diwar benn (...) Ho kerent : «dilerc'hia reont !»
(3) Être en retard.
●(1982) TKRH 65. pa zichañse dezhañ dilerc'hañ e veze nec'het Mamm-Gozh. ●73. Pa zilerc'he re e teue Marianna d'e glask.
(4) (en plt d'une horloge) Retarder.
●(1914) MNOTes 173. dilerc'ha, dilerc'hañ, en Léon dilerc'hi retarder v. n., parl. d'une horloge.
(5) Dilerc'hiñ d'ober udb. : tarder à faire qqc.
●(1914) MNOTes 173. dilerc'het 'm eus da j'ai tardé à (vous écrire).