v.
I. V. tr. d.
(1) Ôter, retirer (qqc. à qqn).
●(1838) CGK 33. E cavis va douciq coant, / O tilemel, craq e c'hinvis. ●(1877) BSA 35. Ar maro a zilam diganen ar pez a garien ar muia. ●(1883) MIL 17. ar roue Ian, da genta kont a Gerne, a zilammas Breiz-Izel a bez eus tre daouarn bugale roue Frans.
●(1908) FHAB Ebrel 111. ma tilamman digant an dud-man o ilis.
(2) Enlever, retirer (qqc. d'un endroit).
●(1913) FHAB Meurzh 82. gant hast e tilammont ar golo koat.
II. V. pron. réfl. En em zilemel a nec'hamant : se tirer d'embarras.
●(18--) AID 250. evit en eur dilam a nehamant, tr. «pour me tirer d'embarras.»