adj.
(1) (Ciel) découvert, sans nuage.
●(1876) BJM 99. an oabl a chomas splam ha digoumoul hed an deiz. ●(1889) ISV 483. An oabl a ioa digoumoul.
●(1914) LZBt Du 21. An oabl a oa digoumoul. ●(1936) ONEN 57. An oabl, e Breiz, ne chom ket pell digoumoul. ●(1938) CDFi 19 mars. an alc'houeder a zave laouen en oabl digoumoul en eur zispaka e c'han dribilh : tiro-di-tiro-di.
(2) sens fig. Serein.
●(1912) MMKE 105. Digoumoul hon c'halonou. ●136. Digoumoul e oa o deiou.
●(2002) TEBOT 44. Digoumoul hon c'halonoù.