m. –ioù
I.
(1) Séparation.
●(c.1500) Cb. Reguenn an bleu. alias diforch. l. hoc discrimen / inis.
●(1927) GERI.Ern 104. diforc'h m., tr. «Séparation.»
(2) Différence, distinction.
●(1744) L'Arm 113a. Distinction, tr. «Difforh. m.»
●(1904) DBFV 50b. diforh, s. m., tr. «distinction, exception, séparation, différence.» ●(1927) GERI.Ern 104. diforc'h m., tr. «distinction, différence.»
(3) Lakaat/Ober diforc'h etre : faire la distinction entre.
●(1922) DIHU 128/18. Ret é lakat diforh, sellet, étré en oberad (jour ouvrier) hag er sul, étré er labourieu pamdiek hag er gouelieu : ur guiskemant e chaoj aveit peb unan anehè. ●(1954) LLMM 42/13. Ganet eo bet Reubin en kêr ha dre se n’eo ket evit ober an diforc’h etre louzoù ’zo.
(4) Discorde, division, manque d'accord.
●(c.1500) Cb 68a. [diuidaff] diuidia / e. g. diuise / ou discorde. b. difforch.
II. Avortement.
●(1659) SCger 11a. auortement, tr. «difforc'h.»
●(1962) BAHE 32/63. Disparti : koll, kolladenn, diforc'h (evit an dud hepken).