diarmañ / diarmiñ

v. tr. d. Désarmer.

●(1659) SCger 40a. desarmer, tr. «diarmi.» ●(1732) GReg 273a. Desarmer, tr. «Diarmi.»

●(1904) DBFV 46b. diarmein, v. a., tr. «désarmer.» ●(1926) FHAB Meurzh 87. Ha ken diaes-ze eo diarmi ac'hanoc'h ? ●(1987) DBHB 171. Ar re-mañ o diarmas.