v. tr. d.
(1) Débarrasser (un endroit) des choses qui s'y trouvent.
●(1869) KTB.ms 15 p 117. Al leon hec'h ee a-rok, da diaübi ann hent.
●(1910) MAKE 26. Poent eo dic'huba an daol, tanfoultr ! emezan. ●27. hennez a welc'ho ar skudilli hag a zic'hubo an daol. ●30. en em lakeas da zic'huba an daol.
►absol.
●(1957) BRUD 1/12. n'em-eus ket bet amzer da ziahubi…
(2) Débarrasser (ce qui encombre).
●(1895) GMB 16. On dit à Plounérin, en Cornouaille, diabui pailhoro, recueillir, enlever des débris (de *di-abuc'hi par métathèse pour *di-ac'hubi = dieübi).
●(1910) MAKE 27. gant aoun da gaout bemnoz an traou da zic'huba diwar an daol.