adj.
(1) Méritoire, digne de.
●(1857) AVImaheu 37. En hani e gâre é dad pé é vam drest-on, né quet delléhus a han-an, hag en hani e gâre é vab pé é verh, mui aveid-on, n'é quet delléhus a han-an.
●(1927) GERI.Ern 95. dellezus, tr. «méritoire.»
(2) Honorable.
●(1857) AVImaheu 34. goulennet pihue e zou delléhus anzé. (…) mar dé delléhus en ty-sé.