dargudiñ

v. intr. S'assoupir. cf. argudiñ

●(1659) SCger 9b. s'assoupir, tr. «dargudi.» ●(1732) GReg 57b. S'assoupir, s'endormir à demi, tr. «Dargudi. pr. dargudet.» ●302b. Dormir legerement, tr. «dargudi. pr. dargudet.»

●(1927) GERI.Ern 91. dargudi, tr. «s'assoupir.»