Devri

damvelen

damvelen

adj. Jaunâtre.

(1870) FHB 280/148b. he flun dem c'hlaz, dem velen. ●(1870) FHB 284/179a. hag a roe d'ar mor eul liou dem-rus dem-velen.

(1907) FHAB Du 278. eur c'hi iskiz, / Gant e zae (...) dem-rouz ha dem-velen. ●(1915) MMED 79. dougen a rea eur zae venn dem-velen. ●(1959) TGPB 183. Marc’harid ar Broc’h a zo ur wrac’hig dreut gant divjod damvelen krog da grec’higelliñ evel un andouilhenn manet ur pennad brav da grazañ a-us d’ar vazh-drezenn.

Ce site utilise des cookies pour son fonctionnement.En savoir plus...