m. –où (anatomie) Menton.
I.
●(1659) SCger 78b. menton, tr. «chic.» ●(1732) GReg 615b. Menton, tr. «chic.»
●(1868) FHB 196/315b. eur mouchouer coulmet a zindan ho chig. ●(1876) TDE.BF 87a. Chik, s. f., tr. «Menton, partie de la figure.»
●(1909) FHAB Mezheven 173. al linser dindan e ching. ●(1910) MAKE 38. eet en dour beteg e chink. ●69. baro ruz tan dindan e chink. ●(1939) MGGD 15. he chink hir ha moan a ginnige mont da bokat da benn he fri. ●(1957) ADBr lxiv 4/451. (An Ospital-Kammfroud) D'une personne affligée de hoquet on dit par plaisanterie : Paket ganti an hig / A strobet gant he chig !
II. Lonkañ e chik : mourir.
●(1947) YNVL 122 (Ki) Y. Drezen. Person. - Deomp da ziwall, avat, c'hwi da lonkañ ho chik, ha me da derriñ va fibenn ! / Kersaho. - Ya ! Dres ! Aotrou Person. (...) Arabat deomp ober evel ar sapre Matao Gurun, a zo o kinnig lonkañ e hini. ●132. Setu neuze, Matao Gurun, va martolod, va breur, setu neuze e lonki da chik hep sakramant ebet warnañ, evel ur penn-chatal ma'z out bet a-viskoazh.