chigardañ / chigardiñ

v. tr. d. Agacer, embêter.

●(1936) IVGA 285. ma ne teuer ket d'e chigarda. ●(1943) FHAB Meurzh/Ebrel 269. Chicardi (en bigoudennie) = agacer. ●(1974) THBI 172. Zell ket nezi vid gourdrouze ar re chigard nezi. ●199. Marik voushoarze chigardet eun tammig.