v. intr. Chelpel (gant an naon, ar sec'hed) Avoir (trés faim, très soif).
●(1926) FHAB Kerzu 449. Dare bras da chelpel gant an naon du. ●462. Ar chaseourien oa dare d'eo chelpel gant an naon hag ar zec'hed. ●(1928) KANNkerzevod 21/6. e klevfoc'h al loened o chelpel barz ar c'hraou gant an naon pe ar c'hoant debri.