f. –où
(1) Coup de sifflet, sifflement.
●(1732) GReg 866b. Un coup de siflet, tr. «ur c'huytelladenn. p. ou.»
●(1876) TDE.BF 93a. C'houitelladenn, s. f., tr. «Coup de sifflet avec un sifflet et non avec la bouche ; pl. ou.» ●(1878) BAY 13. huitelladen, tr. «grand coup de sifflet.»
●(1909) BLYA 132. c'houistelladennou hir. ●(1909) FHAB Even 182. eur c'huitelladen skiltrus. ●(1935) ANTO 55. eur c'houitelladenn skiltrus. ●(1974) TDBP III 206. Frommet e oant bet o klevet ar c’hwitelladenn-ze e-kreiz an noz, tr. « ils furent effayés en entendant ce coup de sifflet au milieu de la nuit »
(2) Ober ur c'hwitelladenn : donner un coup de sifflet.
●(1869) KTB.ms 14 p 21. ober gant-hi [ar c'houitell] ter c'houitelladenn.
(3) Courte distance.
●(1857) CBF 20. Eur c'houitelladen ac'hann, e korn ar c'hoat, tr. «A une portée de sifflet d'ici, au coin du bois.»
(4) En ur c'hwitelladenn : en un rien de temps.
●(1980) HYZH 136/58. (Treboull) setu c'hwi erruet en ur c'hiwtelladenn aze 'giz 'barzh ar fritur. Bremañ an dud n'ouzont ket mui bale anezho.