v. intr.
(1) Mourir.
●(1879) ERNsup 150. c'houitañ, mourir (...) c'houited e, tr. «il est mort, Trég[or], Go[ello].»
●(1900) KZVr 105 - 18/02/00. (Lannuon) C'houita, mankout, a ve kemeret a-wechou da laret mervel. Da skouer : «C'houitet eo ma zad, pell zo.»
(2) S'effondrer, céder sous un poids.
●(1965) BREZ juin 93/6e. an estajerenn he-doa c'hwitet debret mik gand ar preñved.
(3) Cesser.
●(1857) HTB 147. Ne vevomp nemet diwar eur bension dister, hag a c'huito pa varvin.
(4) C'hwitañ d'ober udb. : manquer de faire qqc.
●(1907) AVKA 302. ma zud n'ho dije ket houitet da stourm. ●(1910) MBJL 20. ne c'hwitas ket da vont d'ober eun dro betek Bro-Arvor.
(5) Manquer, faillir, flancher (cœur).
●(1865) LZBt Gouere 5. Teir gwech e oa bet bourreviet, pa eo deut kalon da c'houitan d'ehan.
(6) Manquer, falloir.
●(1866) LZBt Ebrel 102. o welet e c'houite goad kristen d'ehan da skuil.
(7) (en plt de culture, d'un terrain) Ne pas produire, ne rien donner.
●(1866) LZBt Genver 79. Pa hon devoa ar muian eom, eo c'houitet d'imp hon liorz, hag a grenn, gant ar zec'hour. (...) Divezatoc'h hon deuz plantet ignam ni hon-unan ; mes c'houitan a rejont, dre na deuaz ket a c'hlao.
(8) (en plt de vivres) Manquer.
●(1866) LZBt Gwengolo 183. Darn euz hon tud a wele e oa ho bevans daro da c'houitan.
(9) Ne c'hwit ket : assez, passablement.
●(1659) SCger 155a. ne huit quet, tr. «il est passable.» ●(1790) MG 291. Bermen, trugairé Doué, ean em lausq tranquil ne huit quet.
●(1856) VNA 110. Elle se porte passablement bien, tr. «Gaillard-é ne huit quet.» ●118. tu parles français passablement, tr. «te gonz gallêc ne huit quet.»
(10) Ne c'hwit ket =
●(1732) GReg 83a. Son Procès baste bien, tr. «ne huyt qet e brocès.»
(11) Ne c'hwitan ket : je ne vais pas mal.
●(1855) TOB 3. Comment vous portez-vous ? Pas mal, tr. «Penoz ac'hanoc'h ? Ne c'houitann ket.»
●(1907) VBFV.bf 33a. ne huitan ket, tr. «je n'ai rien d'extraordinaire, je ne vais pas mal.»
(12) =
●(1910) MBJL 182. bean laket darn eus e venozio da c'houitan.
(13) Hep c'hwitañ : sans faillir.
●(1849) GBI I 280. Seiz taol pal, hep-c'houitan, hen eu d'ez-hi roet, tr. «Il lui a donné sept coup de pelle, sans faillir.»
●(1935) BREI 437/1b. elec'h ma tleez mont, bep sul, hep c'houita…
(14) (en plt de freins) Lâcher.
●(1936) BREI 453/4a. Penôs e teuas starderez ar wetur da c'houita ?
(15) (en plt du gaz, etc.) Être l'objet d'une coupure accidentelle.
●(1935) ANTO 27. Deut 'oa a-dra-sur an tredan pe an aezenn-leski da c'hwita.
(16) (en plt d'un moteur) Avoir des ratés.
●(1920) MVRO 40/1a. An adjudant Bernard a zisklerias (…) e c'houitas ar motor, hag e oue red d'ezo douara war an taez (lire : traez).
(17) (?) C'hwitañ àr (?) =
●(1910) ISBR 49. Brieg e zigoéhas dehon bout étal é ganderù Rivoal pe ouit ar er marù anehon.
(18) C'hwitañ war e daol : manquer son coup.
●(1906) BOBL Mae. «C'houitet oun war va zaol,» emezañ d'in. (d'après KBSA 225). ●(1927) GERI.Ern 85. c'hwita(ñ) (war) e daol, tr. «rater son coup.»
(19) C'hwitañ da =
●(1857) HTB 150. ma c'huit da vean fidel d'ho koulen.