f. –où
(1) Souffle.
●(1732) GReg 879a. Il n'ose soufler du nez, ni de la bouche, il n'ose dire mot, ni remuer, tr. «Ne gred qet ober ur c'huezadenn.»
●(1859) MMN 160. ar c'henta c'hoesaden a deui a fuillo e densor. ●(1876) TDE.BF 92a. C'houezadenn, s. f., tr. «Souffle.»
●(1909) SPON 23. ré [sorserion] hoah hag e zistan d'en droug get tèr huéhaden. ●(1911) BUAZperrot 770. Eur c'houezaden var an tamm koumoul-ze. ●(1912) MMPM 82. Heuill a ra c'hwezaden ar c'hraz. ●114. ma kemeran diouaskel da vont d'an tu all d'ar mor eo ho c'hwezaden a reno ac'hanon. ●(1916) KANNgwital 166/158. eur c'huezaden euz ginou an Ao. Doue.
(2) C'hwezhadenn avel : souffle de vent.
●(1978) BZNZ 96. (Lilia-Plougernev) Paket ur c'hwechadenn avel ganto : ploup !... Beuzet an daou zen.
(3) C'hwezhadenn diwezhañ : dernier souffle.
●(1732) GReg 879a. Le dernier souffle, tr. «Ar c'huezadenn divezâ.»
●(1867) LZBt Gouere 327. ha gwelet ne oa mui enn-han nemet c'houezaden divezan ar vue.
(4) C'hwezhadenn vuhez : souffle de vie.
●(1894) BUZmornik 410. n'en doa mui nemed eur c'houezadenn vuez.
●(1921) FHAB Mae/Mezheven 36. keit ma vo eur c'houeadenn vue ganin !
(5) sens fig. Petite quantité (de choses abstraites).
●(1909) NOAR v. Eur c'houezadenn a feiz hag a garantez-vro.